Kinderen hebben een speciale plek in mijn hart en in mijn leven. Toen ik een klein meisje was wilde ik "later als ik groter was" een weeshuis beginnen! Dat is niet helemaal zo gelopen, maar ik kom een heel eind: mijn man, Tom, en ik hebben samen acht, inmiddels volwassen kinderen grootgebracht en als gastouder heb ik bijna vijftig kinderen en hun ouders, op gang geholpen.

Want bij kinderen horen ouders, en die ouders willen het beste voor hun kind, en weten tegelijkertijd niet altijd hoe ze de zaken aan moeten pakken. Soms doen ze onbewust hetzelfde als hun eigen ouders, of juist het tegenovergestelde, maar dat pakt niet altijd zo uit als ze zouden willen...

Daarin kan ik ze helpen, vanuit mijn eigen ervaring als (gast-)ouder en vanuit mijn mensenkennis en intuïtie. En vanuit de visie die Kahlil Gibran zo mooi heeft verwoord in zijn gedicht "Over Kinderen" - je kinderen zijn je gegeven, maar ze behoren jou niet toe! In mijn werk met ouders is het belang en de beleving van het kind altijd het uitgangspunt. Met kinderen vanaf een bepaalde leeftijd werk ik niet zonder medeweten en/of instemming van het kind.